bir mavi inanmak mümkün
cehennem yuvarında
ne var ki asla zorunda değiliz artık...
ikinci göbek bağı bu kopunca yittiğimiz
sonuncu kök epriyen
yarım yamalak bir tümce
sessiz sedasız susulmuş
ha(dd)ince
kokusu alelade değilki sözcelerin
güneş ne yarınki ne dünkü değil
kar yağarmış gecelere
ve bir bozlak erirmiş
kök okşar mı tek bir dalı
diye diye içlenirmiş
kalabalık kuş sürüsüne doğru
kaldırırmış başını salkım söğüt
bağırırmış avazı yittiğince
ben hayata inanmadım
hayat hiçkimselere
Betül Akdağ
Mart/2008
Sen hiç öksüren okaliptüs diye bir şey duydun mu? :)
YanıtlaSilHoş geldin
"Ayın parçalanışını bir dişi kedi gördü
YanıtlaSilWaterloo’yu gördü bir asker, bir kahraman
ama bizim için ne Waterloo, ne yağmur öncesi hüznü
bir aptalca büyü uğraştırıyor bizi durmadan
çünkü umulmadık bir şey oluyor artık insan
bir şey, bir kahkaha sabahın karşısında
ve yüzüm, o deşilmiş, o iğrenç yara
artık kendine yürüyor kalkıp onlardan."
Şimdi yeniden:
Sen hiç öksüren okaliptüs diye birşey duydun mu?
İnanılacağı da yokmuş hayatın sahi.
YanıtlaSil