13 Haziran 2009

Revan

ufka sevdalı güneşler gibi çekildik
kuşkusuz kanatların gölgesine
sizin duldanızdaki taşlara dokunmadan
ama çarpalayarak bir yüreğin yükünü
dalgınlığa, aşıklığa, inanca dair
ne varsa havaya serpmiş
eli ayağı kesilmiş adamlar gibi gittik

ateşi içmişti yağmur
ve herkesi aklamıştık
nereye denklendiğimiz gelmeden aklımıza
gürültüsüz bulutlar gibi gittik

.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İlginiz özeldi. Teşekkür ederim.