ADALET TEYZE’YE MEKTUPLAR

sen yokken bir hayli değişti düzen

yenilerin semirttiği eskiler geldi

altı aylık bebeler amerikanca

iktiday ipti dar iptidai dedi

sen yokken sözümü tutsak etti el

savcılar basılmamış kitap avına çıktı

kim bağırdıysa mahzene tıktılar

aklımı al aklımı al

yiyorsa aklımı al içeri hayvan diye

on üç yaşında çocuğa dava açtı boş bakan

kafa kesen kazık kadar katiller

o gün her nedense çocuk sayıldı

gitar çalan çocuklar günahkar oldu

çocuk tecavüzcüleri kahraman

sen yokken küçük adamlar kör oldu

hatice neticenin saçını yoldu

kocaman bir halkı hipnoz etti şer

katilini yedi semiz cehalet

iki karnı olanın biri çatladı

cellâdına âşık olunca beşer

sorma medya ne acayip taraftı

mayasızlar bir bir meydana çıktı

vakayı adiye oldu arsızlık

başlar ayak, ayaklar baş atandı

telde herkesin kara bir gölgesi vardı

yorulmuştuk zaten iyi dinlendik

silivriden bir temaşa eyledik

sen yokken at izi hepten silindi

kanunsuzun dediği kanun bilindi

yoksa olay tanık belge ve de suç

bir paket kömür almayan herkese

allah rızası için bolca verildi

öküzün boynuzuna sunuldu bilim

masumiyet hukukla dilim dilim

sebese, leyese, ales, pokese

şifreler devlet eliyle sunuldu

devletin her biriminde ve sehven

her koltuğa birer hırsız oturdu

sen yokken uykuyu kardeş bildi halk

kalk dedi aydınlar bu gafletten kalk

önce manşet manşet satıldı gerçek

sonra yollar, fabrikalar en son hürriyet

sen yokken herkes içinin sesini içti

korkuyordu korku yordu sanma hiç

benim küçük yurttaşım kalan adamlığını

gücün emrine sundu, o da oldu piç!

oza frida