Ayna

Gümüş rengiyim ve doğru. Hiç önyargım yok

Gördüğüm her şeyi hemen yutuveririm

Sadece olduğu gibi, aşk ve nefretin sisinden azâde

Zalim değilim, yalnızca doğru sözlüyüm-

Küçük bir tanrı gözü, dört-köşeli

Çok zaman karşı duvara doğru düşüne dalarım

Benekli ve pembedir. Uzun zamandır ona bakmaktayım

Sanırım yüreğimin bir yanıdır. Ne ki titrer

Bizi yüzler ve karanlık bölüyor biteviye

Bir gölüm şimdi. Bir kadın üstüme eğiliyor ,

Menzilimi irdeliyor bulmak için aslında kimliğini

Dönüyor sonra yalancı mumlara veya aya.

Sırtını görüyorum, yansıtıyorum onu bağlılıkla

Gözyaşı ve sinirli elleriyle ödüllendiriyor beni

Onun için değerliyim. Geliyor ve gidiyor.

Her sabah karanlığın yerini alan yüzüdür

İçimde genç bir kız boğdu ve orda yaşlı bir kadın

Çoğalıyor günden güne, rezil bir balık gibi.

Sylvia Plath

(Çeviri: Betül Akdağ)