Uzak Evlerde Lambalar

saydam ve hiçbir şeyden şiirler yazıyordunuz
dink taşındaki buğday bu.

mahcubiyet adettendi
tiftik tiftik ve gençtiniz
nefes kendi menzilinden sürülünce bitiyordu
ve üşüyordu giderken
ta ki siz kendinizle kestaneler pişirdiniz

ihtilal sargınıydı gürültücü ruhunuz
makul karşılamak gerek
sesinizi içmiştiniz

eskiden içilir şeydi insanın hikayesi
kendi avazımı söküp atsam diyorum


Betül Akdağ

11.02.2009