kimin nefesidir bu ruhumuza vurup duran pervane
çin'de bir yağmur yağar
iliklerinden dışarı üşür avrupa
çin'de bir çocuk ağlar
sadece ağlar...
kimin ensesidir bu ıslığımızda yankıyan
vasatın üstünde kırkbir bin kere yanar
sadece
yanar.
Bazen günlük tutamıyor insan...
Bin yıllık tutabilmekse bazenden biraz daha olağan...
Siz susunca yazıyor birileri, ben susunca nasıl cevval bir kalemsiniz...
Kendinizde değilken bendesiniz. Kendimde değilsem biliyorum ki sizdeyim. Okurum birazdan bir işarette kendimi... Fakat mühür bendeyken, dünyanın halâ bir öküzün boynuzları üstünde olduğunu iddia edebilirim mesela. Çünkü en az sizin kadar ben de bazen kendimde değilim. Ve bazen her zamandan biraz daha olağan...
Ha bir de şey meselesi var:
Kendim kendinde değilse ve sizde hiç değilse nerde dersiniz?
.
Çok güzel. Çok güzel. Hoşgeldiniz tekrar
YanıtlaSil:) Çok çok teşekkür ederim. Siz de.
YanıtlaSilBu şiir yazıldıktan yaklaşık yirmi saat sonra akşam 19:26 suları, ana haber bülteni:
YanıtlaSilÇin'de bir aracın altında kalan 2 yaşında bir çocuk yolun ortasında öylece yatarken, tam 18 kişi farklı dakikalarda zavallı bebeği hiç umursamadan yanından geçip gitti... Bir başka araç daha ezdi geçti çocuğu...
Hala kıpırdıyordu elleri...Bebeğin beyin ölümü, İnsanlığın ruh ölümü gerçekleşti...