04 Şubat 2012

Bugün Sonsuzdur




Ah Tagore ben yanlış bir şey yaptım. Seni çok erken okudum. O zamanlar anlamamıştım insanın kendi yarattığı yüce imgenin onu yüceltmeyeceğini. Ah Tagore beni affet. O vakit ben de affedebilirim çocukluğumu belki.

Bir sahne perdesinin kendi saydam düşleri olabileceğini getirdiniz mi hiç aklınıza? Sahnelenmiş ne kadar oyun, edilmiş ne kadar söz, inandırıcılığı sahnenin varlığı ile sınırlı ne kadar oyuncu varsa hepsinin sefil birer kurmacaya dönüştüğü bir yer var. Sahne perdesinin kendi saydam düşleri.

bilmediğiniz yerlerden çıktı bu defa
bütün mumlar bir anda alevinden kesildi
kendi saydam düşlerini anlattı perde
hem de hiç kimseye, hem de hiç yere
bembeyaz olan ne varsa söylenirken karardı
kırılmış anahtarlar, sahte tırnaklar
soyundan sıyrılıp gelen devşirilmiş kavramlar
usul usul can suyunu çekti geriye

bilmediğiniz yerlerden çıktı her defa
dalgalar kucağınıza buzdan yokluklar bıraktı
üstelik her birinin altına sığınacak
yüce birer mazeretleri vardı




.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İlginiz özeldi. Teşekkür ederim.