SEYYAN

eski püskü bir kayın ağacıymışım
sustukça yoklanmışım
buradaymışım
gel gör ki hiçliğin rahim ağzıymış

siz kalbi tanrısal bir sunak mı sandıydınız
cinayet son nefesini vermişti oysa
dumanıydı içinize ayân olan kurşuni
saman çöpünden günahkar değildik ama
varsın burda kesilsin hesabımız

/nedir bu ayaklanan içimden doğru
aklımı kuşatan bu neyin maviliğidir/

sınamakla sınandınız siz pirim
gül dallarından zorlu mızraklar kotardınız
bense bir hayali ömrüme ördüm
sizin gözlerinizde sıyrık bir ölüm

sarsaktır masumiyet diyebilirim elbet
sabırlı bir huş ağacından daha
zamanın kumbarasından soracak hesabım olsa
hani ortada ben olsa
söz edebilirdim işte hayattan
zorbalığından arınıp insansı yanlarımın
bir uzun uluyuş gibi varabilirdim
hani ortada azıcık ben olsa

yedi kez arıttım beni kendimden
tek şahidim köpeklerdi- inkârda
cübbeler yandı, örs kırık, bu dava düştü
tek şahidim yolundu kor bir nefesten

/ne zaman susarsa ruhum duyunuz beni
eski bir tango veyahut kırık bir plak gibi.../





.