Son Sondur

ırmak akıp giderken bir de(l)tayla son bulur
imgesiz, hilafsız, yalansız sondur
neden sonra bir deniz düşer sahneye
bilmez bile hangi nehri katleden hançer kesti göbek bağını
ırmağa sorun bir de
anımsayacak varlığı kalmış mıdır kendi başlangıcını.

kim söylüyorsa "her bir son başlangıç" diye
kasvetine aymaz bir umut mayalamıştır
kim diyorsa "hakikat başka bir yerdir" diye
kendine bakan gözleri yağmalanmıştır.

bu, kanı kurumuş bir bahistir zaten
başka hecelere bakılmalıdır.

/sizi bağımlı yaptılar, -sizliğin suyundan da çorba pişirsinler diye.
üstelik açlık bile pahalı bir yaftaya sahipken şimdilerde./

ah gövdesine kurt düşmüş ihtiyar bu ağacın taze meyvelerine inanma gafletimiz
ah bu yarattığına tapınma gayretimiz
ah bu aynanın sırrına saklanma uzletimiz yok mu

söyletmeyin bir şey bildiğim varmış gibi
çıkın buradan, düşünmeyin ve iyi bir şey yapın
söz gelimi endazesiz bir benle
korkutmayın kimseyi



Betül Akdağ